Παρασκευή, 29 Μαρτίου 2024

Τελευταία Ενημέρωση12:46:26 PM GMT

Βρισκεσαι στη σελιδα: ΘΕΜΑΤΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ Λαβύρινθος της Μεσαράς: τίνος μνημείο; ποιανού ευθύνη;

Λαβύρινθος της Μεσαράς: τίνος μνημείο; ποιανού ευθύνη;

E-mail Εκτύπωση PDF
lavyrinthos-mesaras01
lavyrinthos-mesaras02

Το Τμήμα Κρήτης της Ελληνικής Σπηλαιολογικής Εταιρείας κλιμακώνοντας τις ενέργειές του για την ανάδειξη και προστασία του μοναδικού μνημείου της Λαβυρίνθου της Μεσαράς συνδιοργανώνει με το δίκτυο συλλόγων Μεσαράς εκδήλωση ενημέρωσης και προβληματισμού με ομιλία από τον κ. Καλούστ Παραγκαμιάν, προβολή φωτογραφιών, βίντεο και συζήτηση.

Στην εκδήλωση θα γίνει μια ανασκόπηση των ερευνών του Τμήματος, θα αναδειχθεί η σημασία και η αξία του μνημείου ενώ θα σχολιαστούν τα προβλήματα που αντιμετωπίζει τόσο από τη φυσική φθορά όσο και από τις ανθρώπινες καταστροφές αλλά και την ολιγωρία της πολιτείας.

Στην εκδήλωση αυτή πρωταγωνιστικό ρόλο θα έχουν οι κάτοικοι της ευρύτερης περιοχής που έζησαν το μνημείο πριν και μετά την καταστροφή από τους Γερμανούς, που χρησιμοποιήθηκαν στα καταναγκαστικά έργα, που δούλεψαν αργότερα στον καθαρισμό του, που έχασαν δικούς τους ανθρώπους και που είναι αυτοί που οφείλουν στην Ιστορία τη διάσωση του μνημείου.

ΙΣΤΟΡΙΚΟ
Η Λαβύρινθος της Γόρτυνας βρίσκεται περίπου 3 km βορειοανατολικά του ομώνυμου αρχαιολογικού χώρου. Πρόκειται για ένα τεχνητό σπήλαιο, δηλαδή υπόγειο λατομείο, διανοιγμένο σε μαργαϊκό ασβεστόλιθο που χρησιμοποιήθηκε κυρίως κατά τη Ρωμαϊκή εποχή. Το σπήλαιο περιλαμβάνει διαμορφωμένους διαδρόμους συνολικού μήκους 2,5 χιλιομέτρων που οδηγούν σε μικρές και μεγάλες λαξευτές αίθουσες συνολικής έκτασης 9 στρεμμάτων. Το σπήλαιο συνδέθηκε με τους μύθους του Θησέα και του Μινωταύρου τουλάχιστον από τον 9ο αιώνα μ.Χ..

Όπως προκύπτει από περιηγητικά κείμενα αλλά και χάρτες της Κρήτης του 16ου αιώνα, η Λαβύρινθος της Γόρτυνας ήταν ένα από τα πρώτα και σημαντικότερα τουριστικά αξιοθέατα της Κρήτης, τουλάχιστον από τις αρχές του 15ου αιώνα. Οι επισκέψεις μάλιστα ήταν σχετικά οργανωμένες αφού υπήρχαν τοπικοί ξεναγοί, οι οποίοι οδηγούσαν και ξεναγούσαν τους επισκέπτες στο σπήλαιο, πρακτική που συνεχίστηκε τουλάχιστον μέχρι τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι περισσότεροι Περιηγητές στην Κρήτη από τον 15ο αιώνα και ύστερα επισκέφτηκαν και τη Λαβύρινθο* και κάνουν αναφορά στο πλήθος των επιγραφών που είδαν στα τοιχώματά της. Η πρωιμότερη από αυτές είναι εκείνη του φλωρεντινού ιερωμένου Christophoro Buondelmonti ο οποίος την επισκέφτηκε το 1415.

Διαπιστώνοντας το μεγάλο ενδιαφέρον που παρουσιάζουν οι επιγραφές αλλά και τον κίνδυνο καταστροφής τους, από σύγχρονους επισκέπτες ή από τη φυσική φθορά, το Τμήμα Κρήτης της Ελληνικής Σπηλαιολογικής Εταιρείας πραγματοποίησε πλήρη απογραφή των υπογραφών που υπάρχουν στα τοιχώματα της αίθουσας «Τραπέζα» το διάστημα 1999-2000. Ενδεικτικά, μερικές από τις δημοσιεύσεις μας είναι οι ακόλουθες:

• ΠΑΡΑΓΚΑΜΙΑΝ Κ. & Γ. ΒΙΣΤΑΚΗΣ. 2000. Υπογραφές επισκεπτών στη Λαβύρινθο της Γόρτυνας. 2ο Επιστημονικό και Αναπτυξιακό Συνέδριο Μεσαράς, 1-5 Νοεμβρίου 2000.
• ΠΑΡΑΓΚΑΜΙΑΝ, Κ. & Α. ΒΑΣΙΛΑΚΗΣ, 2002. Η Λαβύρινθος της Μεσαράς. Ηράκλειο σσ. 160.
• PARAGAMIAN K. 2003. A census of visitors’ signatures in Labyrinth of Gortys (Crete, Greece). 3rd Symposium on cave Archaeology, Geology & Palaeondology. Athens, 17-19 October, 2003.
• PARAGAMIAN K., G. VISTAKIS, A. VOURAKI, P. GEORGIAKAKIS, G. DEDEGIAN, E. ZERVAKIS, I. NATHENAS, I. NIKOLOUDAKIS, K. PANAGIOTAKI & A. STAMOU. 2004. Visitors’ inscriptions in the Labyrinth of Gortys: Α. List of inscriptions in the “Room of Trapeza”. Hellenic Speleological Archives, 1:1-48.

Σχετικό βίντεο από τις αποστολές του Τμήματος Κρήτης για την απογραφή των υπογραφών υπάρχει ΕΔΩ

Σημείωση:
*C. Buondelmonti (1415), B. Randolph (1680), J. Pitton de Tournefort (1700), R. Pococke (1739), C. E. Savary (1779), P. de Bonneval και M. Dumas (1783), F. W. Sieber (1817), C. R. Scott (1834), T. A. B. Spratt και H. M. Drumond (1843), F. V. Raulin (1845), Ι. Χατζιδάκις (1881).*C. Buondelmonti (1415), B. Randolph (1680), J. Pitton de Tournefort (1700), R. Pococke (1739), C. E. Savary (1779), P. de Bonneval και M. Dumas (1783), F. W. Sieber (1817), C. R. Scott (1834), T. A. B. Spratt και H. M. Drumond (1843), F. V. Raulin (1845), Ι. Χατζιδάκις (1881).

60 χρόνια Ελληνική Σπηλαιολογική Εταιρεία, 60 χρόνια ανακαλύψεων, μελέτης και προστασίας των σπηλαίων