Ανάδειξη της Περιοχής σε Φυσιολατρικό-Πολιτιστικό Πάρκο
Η ελληνική φύση και οι πολλές περιοχές natura με την οποία εστέφθη από την Ευρωπαϊκή Ένωση είναι εν τέλει η κύρια αιτία που άνθισε ο πολιτισμός σ’ αυτόν το γεωγραφικό χώρο σε διάφορες περιόδους. Η Ελλάδα, η Κρήτη και ιδιαίτερα αυτή η περιοχή συνιστά ένα από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα καλλιεργημένου περιβάλλοντος, cultural landscape. Το αυτονόητο με αυτήν την τόσο πλούσια σε οικολογικό και πολιτισμικό φορτίο περιοχή θα ήταν να αναδειχθεί σε παγκόσμιας έλξης φυσιολατρικό και πολιτιστικό πάρκο, έναν προνομιακό βωμό αναστοχασμού των ευαίσθητων της γης, όσων αναζητούν αλλαγή του κυρίαρχου παγκοσμίως καταναλωτικού μοντέλου που οδηγεί με ταχείς ρυθμούς τον πλανήτη σε ξέρα. Δεν βρίσκει κανείς εύκολα τέτοιους τόπους για να προκαλέσουν τον επισκέπτη να δει τρόπους απεξάρτησης της ευτυχίας από την κατανάλωση, για να ξανασκεφτεί την έννοια της ύβρεως βάζοντας μέτρο σε όσα μπορεί να κατακτήσει, για να του δείξουν πως η αξία της φύσης δεν οφείλεται στην οικοπεδική ή χρηματιστηριακή της τιμή, αλλά στη δυνατότητά της να μας τρέφει, να μας διδάσκει και να μας εμπνέει ως μούσα, απ’ την εποχή της Σαπφούς ως τον Ελύτη. Το κρητικό τοπίο υπήρξε διαχρονικά η καθολική ποίηση των κατοίκων του νησιού εξ απαλών ονύχων. Όσο είχαν τη σοφία να συνυπάρχουν αρμονικά μαζί του, αυτή η γη τους έδωσε τα μέσα να ζήσουν, να προκόψουν, να δημιουργήσουν ζηλευτό πολιτισμό, από τα μινωικά ανάκτορα ως τις μαντινιάδες. Τις τελευταίες δεκαετίες όμως που θέλησαν να την πουλήσουν τη γέμισαν πληγές, αλλά πλήγιασαν κι ίδιοι μ’ αυτό που αποκλήθηκε ανάπτυξη.